Autor: Edyta Baran
MDM – MANUALNY DRENAŻ LIMFATYCZNY
POCZĄTKI DRENAŻU LIMFATYCZNEGO
Twórca tej techniki masażu jest belgijski chirurg Aleksander von Winiwarter (1848-1910). W czasach 30 XX wieku, doktor filozofii i masażysta Emil Vodder (1896-1986) z powodzeniem upowszechnił tę technikę. Pierwsza prezentacja drenażu limfatycznego miała miejsce w Paryżu na jednej z Międzynarodowych Wystaw Zdrowia i Urody. Zaś zasadnicze fakty zostały opublikowane przez Johannes Asdonka w 1967 roku. W swych badaniach, które przeprowadzali na grupie 20 tys. pacjentów, określił zasady przeciwwskazań i wskazań do drenażu limfatycznego.
FAKTY O MANUALNYM DRENAŻU LIMFATYCZNYM
Emil Vodder udowodnił, że:
Stan zdrowotny organizmu jest zależny od przepływu limfy,
Żywotność komórek jest wydłużona w związku z odnawianiem limfy,
Komórki ulęgają degradacji, a nawet śmierci z powodu zastoju limfy.
ROLA DRENAŻU LIMFATYCZNEGO W NASZYM ORGANIZMIE
Głównym zadaniem MDL jest przede wszystkim zmniejszanie zastoin limfy oraz wysięków, dzięki właśnie temu jest to jedna z zasadniczych form leczniczych mogąca zlikwidować cellulit oraz inne schorzenia, w których mamy do czynienia z niesprawnością układu limfatycznego jak również z występującymi w tym wypadku obrzękami. Zabiegi drenażu limfatycznego oparte są na odpowiednich ruchach oraz technikach pozwalających uzyskać pozytywne efekty m.in., poprzez usunięcie z organizmu szkodliwych substancji przemiany materii, likwidację obrzęków, zapewniając uodpornienie organizmu.
„W przypadku obecności zwłóknień i wyczuwalnych guzków stosowanie drenażu powinno być zamienne z bardziej intensywnymi masażami o charakterze warstwowym, skupionym na tkance łącznej”.
Zapamiętaj !
Natomiast, należy o tym pamiętać, aby nie przeprowadzać drenażu limfatycznego w jednej sesji zabiegu z innymi rodzajami masażu oraz w przypadku występowania wielu schorzeń drenaż nie powinien być łączony z zabiegami fizykalnymi tj. hydroterapia, ćwiczenia wysiłkowe oraz zabiegi rozgrzewające.
Chwyty wykorzystywane w MDL według Voddlera:
– ruchy stale okrężne
– chwyty obrotowe
– chwyt pompujący
– chwyt czerpiący
NAJWAŻNIEJSZE Z ZASAD STOSOWANIA MANUALNEGO DRENAŻU LIMFATYCZNEGO:
- drenaż limfatyczny wykonujemy po wcześniejszym ustaleniu wskazań oraz przeciwwskazań – „ znajomość wskazań i przeciwwskazań nie uprawnia nas do wykonania drenażu limfatycznego bez zlecenia lekarskiego!”
- drenaż limfatyczny wykonuje się w kierunku od obwodów do ujść żylnych.
- MDL przeprowadzamy w wolnym tempie ze względu na powolny przepływ chłonki.
- techniki wykorzystywane w MDL należy wykonywać miękko i płynnie.
- techniki MDL powinny mieć charakter przepychający.
- wszelkie zabiegi kolejno po sobie następujące wymagają początkowo przygotowania układu chłonnego
- techniki MDL wykonujemy z umiarkowana siłą.
- w trakcie przeprowadzania drenażu, co najmniej dwukrotnie powinniśmy opracować węzły regionalne.
- opracowanie brzucha w MDL przeprowadzamy wraz z rytmem oddechowym pacjenta.
METODYKA PRZEPROWADZANIA MDM
Wskazania do zastosowania drenażu limfatycznego obejmują fizjologiczne uaktywnienie układu limfatycznego, limfostazę w wyniku różnych zaburzeń oraz cellulit.
Jedna seria MDL zawiera 10-20 zabiegów, które powinny być przeprowadzane minimum 2 razy w tygodniu.
PRZECIWWSKAZANIA OGÓLNE DO ZASTOSOWANIA MDL OBEJMUJĄ:
– podwyższona temperatura ciała
– ostre stany zapalne
– zapalenie żył
– tętniaki
– zaawansowana miażdżyca
– świeże zakrzepy
– krwotoki lub zagrożenie do ich wystąpienia
– zmiany i zbliznowacenia po naświetlaniach
– obrzęki w ciągu trwania chorób nowotworowych ( w zależności od zgody lekarza prowadzącego)
– obrzęki w procesie niewyrównanych wad serca
– niektóre obrzęki pochodzenia nerkowego i wątrobowego
– choroby skórne ze zmianami ropnymi oraz owrzodzeniami
Poza tym, nie wykonujemy drenażu limfatycznego brzucha w:
– ciąży
– okresie menstruacji
– niedrożności jelit